Trzeci migdał

Zabieg wycięcia lub przycięcia migdałów jest podstawowym zabiegiem stosowanym w laryngologii dziecięcej. Czemu zatem wzbudza tak dużo niepokoju i obaw wśród rodziców dzieci, u których stwierdzono powiększony trzeci migdał?

     Przeważnie decydującym elementem, który powstrzymuje rodziców przed zabiegiem, jest forma znieczulenia, a niekiedy brak wystarczającej wiedzy na temat, jak powiększone migdały oddziałują na organizm dziecka.

     W niniejszym artykule postaram się przybliżyć temat powiększonych migdałów, dlaczego u niektórych osób powodują pewne dysfunkcje, wyjaśnić kiedy powiększone migdały są w normie, a kiedy stanowią potencjalne zagrożenia dla zdrowia dziecka.

     Każdy z nas rodzi się z migdałkami, które ulegają powiększeniu wraz z naszym wzrostem, a następnie inwolucji, czyli zmniejszaniu i zanikaniu. Są dwa migdałki podniebne, migdał trzeci czyli tzw. gardłowy, a także migdał językowy i dwa migdałki trąbkowe. Migdałki te tworzą bardzo ważny system, który ma służyć obronie organizmu przed infekcjami oraz alergenami, czyli  dba o naszą pamięć immunologiczną budując w ten sposób naszą odporność. To właśnie dlatego dzieci we wczesnym  okresie dziecięcym tak często chorują, częściej niż dorośli, tworząc i trenując swój układ odpornościowy.

     Najwcześniej około 9 roku życia zanika tzw. trzeci migdał (gardłowy), zaś migdałki podniebienne zanikają u nastolatków. Dlatego dorosły człowiek nie powinien mieć już problemu z powiększającym się migdałem, który spełnił już swoją rolę immunologiczną.

     Co zrobić, gdy migdałki nie zanikają?  Jak to rozpoznać? Oczywiście nie jest to powodem do paniki. Warto sięgnąć po poradę lekarza specjalisty, by uzyskać potrzebne informacje.

    Ważnym wsparciem dla rodziców jest również wizyta u logopedy, który dokładnie oceni budowę  i funkcję narządów artykulacyjnych.

Istotne objawy świadczące o potrzebie usunięcia migdałków są następujące:

1. Dziecko przejawia trudności z oddychaniem.
2. Pojawiają się zaburzenia drożności nosa. Dziecko nie oddycha przez nos, tylko przez buzię. Winna jest temu zalegająca wydzielina, której dziecko nie jest w stanie wydmuchać.
3. W przepływie powietrza przeszkadza powiększony migdałek.
4. Występują wtórne zapalenia zatok.
5. Z powodu braku odpowiedniej wentylacji w uszach mogą rozwijać się przewlekłe stany zapalne.
6. Zły tor oddechowy wpływa na rozwój żuchwy i aparatu zgryzu.
7. Trudności w oddychaniu mogą prowadzić do bezdechu w czasie snu, co w konsekwencji może doprowadzić do niedotlenienia organizmu i powodować zaburzenia koncentracji, uwagi i do obniżenia zdolności uczenia się. Perspektywa przedłużających się bezdechów może być powodem nadpobudliwości.
8. Trudności w połykaniu pokarmów, zwłaszcza dużych kęsów. Powiększone migdałki podniebienne są tak duże, że wypełniają swoją objętością prawie całe gardło. Objawem takiego stanu może być zwykła niechęć dziecka do jedzenia, obniżona waga dziecka.
9. Problemy z odbiorem bodźców słuchowych są najczęściej spotykaną przyczyną powiększonych migdałków trąbkowych i migdałka gardłowego.
10. Nagromadzenie płynu w uszach, które powoduje gorszą percepcję sygnałów z otoczenia czyli niedosłuch. Takie dziecko wydaje się być nieposłuszne, niegrzeczne.
11. Długo utrzymujący się niedosłuch może doprowadzić do zmian w jamie bębenkowej, zrostów między kosteczkami słuchowymi, co prowadzi do trwałego uszkodzenia narządu słuchu.
12. Przewlekłe stany zapalne migdałków mogą zwiększyć ryzyko zapalenia nerek.
13. Zaburzenia językowe i komunikacyjne. Zniekształcenia i uproszczenia spółgłoskowe. Trudności z analizą i syntezą głoskową i sylabową.
14. Powiększone migdałki podniebienne mogą przyczyniać się do powstawania wad artykulacyjnych na skutek unieruchomienia łuków podniebiennych, przez co mowa staje się niewyraźna.
15. Ból towarzyszący przy przerośniętych migdałkach, o czym wiele osób nie myśli.
16. Nieprzyjemny zapach z ust spowodowany przewlekłym stanem zapalnym migdałków, w wyniku zalegania w nich resztek pokarmu.

Nadrzędnym celem lekarza jest przede wszystkim rozróżnienie dwóch kwestii. Czy jest to okresowe powiększenie migdałków czy trwałe. Szczególnie należy ostrożnie podchodzić do tematu, w sytuacji infekcji bakteryjnej czy wirusowej. Wtedy fizjologicznie migdałki powiększają się intensywnie pracując, produkując przeciwciała. Po ustąpieniu infekcji, migdałki powinny wrócić do normalnej wielkości. Lekarz laryngolog jest właśnie po to, aby to zbadać i ocenić.

Istnieje w opinii publicznej wiele niepotrzebnych i nieprawdziwych informacji na temat problemu powiększonych migdałków. Wielu rodziców bazuje na wiedzy zaczerpniętej z Internetu bądź usłyszanej od innych rodziców. Należy bezwzględnie poradzić się specjalisty, lekarza, logopedy, który wyjaśni ewentualny problem.

                                                                               

                                                                            Małgorzata Sadowska, neurologopeda

 

Odsłony: 833