Drodzy Rodzice,
Pragniemy zwrócić waszą uwagę na coraz częściej pojawiający się problem samookaleczeń wśród dzieci
i młodzieży.
Według najnowszej wersji klasyfikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego DSM-5 samookaleczenia są definiowane jako nieakceptowane społecznie, celowe uszkodzenia ciała, wywołujące krwawienie, zasinienie lub ból, podejmowane w celu redukcji dyskomfortu psychicznego. Najprościej rzecz ujmując są próbą poradzenia sobie z negatywnymi emocjami wywołanymi przez trudności, jakie napotyka dziecko w swoim życiu. Najczęściej przyjmują one formę nacięć w okolicach nadgarstków, ud, brzucha i innych często mało widocznych części ciała.
Pamiętajmy!
Samookaleczenia są jedynie wierzchołkiem góry lodowej a dziecko w ten sposób sygnalizuje nam, że jest mu źle
i potrzebuje naszej pomocy tu i teraz.
Mechanizm samookaleczeń jest prosty – ból fizyczny uśmierza ból emocjonalny.
Dzieje się to dzięki naturalnym procesom zachodzącym w naszym ciele. Kiedy zranimy się i powstaje nawet najmniejsze krwawienie, organizm automatycznie obniża ciśnienie krwi, a mózg powoduje wyrzut opioidów,
które łagodzą ból a tym samym przynoszą „znieczulenie”. Warto, żebyśmy uświadomili sobie, że nasze naturalne opioidy są tym samym, co podawana przez lekarzy np. morfina. Zatem istnieje ryzyko, że samookaleczanie może stać się pewnego rodzaju uzależnieniem. Dlatego tak ważna jest wczesna interwencja i podjęcie odpowiednich działań.
Co możecie zrobić, gdy okaże się, że wasze dziecko samookalecza się?
Po pierwsze zachowajcie spokój. Porozmawiajcie z dzieckiem. Wasz strach, panika mogą być dodatkowym napięciem wywoływanym u dziecka, a to nie stworzy dobrej atmosfery do rozmowy. Zapewnijcie swoje dziecko,
że jest dla was bardzo ważne, kochacie je i chcecie mu pomóc. Unikajcie oceniania, krytykowania, narzucania własnego zdania, moralizowania. Nie lekceważcie tego co do was mówi. Postarajcie się zrozumieć to co mówi
do nas dziecko. Być może dla nas dorosłych to błahe sprawy, ale dla naszych dzieci to coś bardzo ważnego.
Pamiętajmy o tym, że współcześnie są one poddawane nieustannej ocenie zarówno przez nas dorosłych, jak i przez swoich rówieśników. Chęć zdobywania nowych „lajków” a co za tym idzie aprobaty kolegów i koleżanek jest bardzo ważna. Istotnym problemem zauważalnym w naszej pracy jest brak umiejętności nawiązywania trwałych
i pozytywnych relacji z rówieśnikami, a tym samy coraz częstsze nawiązywanie znajomości wirtualnych, będący poza kontrolą dorosłych.
Po drugie, poszukaj fachowej pomocy. W takich przypadka niezbędna jest konsultacja psychiatryczna. Może okazać się, że mamy do czynienia z depresją, a tu już niezbędna jest diagnoza i decyzja lekarza psychiatry dotycząca zastosowania farmakoterapii oraz psychoterapii. Porozmawiajcie także, z wychowawcą i szkolnymi specjalistami.
W takiej sytuacji ważna jest obserwacja dziecka, jego sytuacji szkolnej a także relacji rówieśniczych.
Zadbajcie również o wsparcie dla siebie. Działajmy wspólnie, tylko w ten sposób możemy kompleksowo pomóc dziecku samookalaczającemu się.
https://800100100.pl/dla-rodzicow/autoagresja---samookaleczenia,id,23
Odsłony: 435